ik zet een bierglas over je heen en
schuif een foto van mijn moeder
altijd voorhanden
onder je kont
je vader woonde hier binnen
je moeder was 't liefste in de tuin
en andersom
het hadden kruisspinnen kunnen zijn
maar jij bent er
nast schuim en elzas
vanaf de wand
nog even en je eet de suiker
net niet
uit mijn mond
Ploos, mei 2012
Denkend aan 'Schuim van Koper', aan Lieve De Vos
In de derde strofe schrijf ik 'nast', een jiddisch woord voor snoepen en lekker eten. 'Snacken', zeg maar.
"The difference between stupidity and genius is that genius has its limits." (Albert Einstein)
Bij het surfen op Pom-gedichten stootte ik op dit gedicht van Ploosje (H. Driever). Het staat ook op Krakatau - mag dus hier eigenlijk niet ontbreken.
BeantwoordenVerwijderenFijn gedicht, dank je Han!
Dag Lieve,
BeantwoordenVerwijderenBizarre verzen!
De adequate Jiddische term is “Nasch” of in Nederlandse fonetiek “Nasj”.
Op zijn Hals is snoepen “sjmosjteren” (Lach)
Hou je goed,
Nadja
Dag Lieve,
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook de foto groot aangeklikt: zeer mooi Foto van Joost? Het gedicht ernaast heb ik een paar keer gelezen en het geeft me een vrolijk gevoel - prima om mijn 'werkdag' te starten. Btw; heb je nog gedacht aan de Turinggedichtenwedstrijd?
Hoi Nadja,
BeantwoordenVerwijderenEen gedicht is alleen bizar als je het vluchtig leest. Je moet het langzaam lezen en op je laten inwerken - met smaak savoereren, als het ware.
Hoewel de schrijfster mij niet persoonlijk kent, herken ik er toch veel in: de juiste intuïtie, dus. Zo heb ik bijvoorbeeld een zwak voor spinnen :-)
In mijn dialect had je ook een uniek woord voor snoepen, maar na al die jaren elders ontsnapt het mij. Zal het eens aan een van m'n vele broers en zussen vragen ;-) Want unieke woorden zijn er om te koesteren - zoals het nas(j)ten, inderdaad!
Ik neem aan dat de anonieme opmerking van jou is, Roos? :-)
BeantwoordenVerwijderenJa, het is een fijn gedicht: ik lees en herlees het.
Met Turing ben ik bezig: vandaar de windstilte op mijn blog. Ben het nu eigenlijk een beetje aan de organisatie verplicht van mee te doen ;-)
Deze zomer was overigens zo gevuld met activiteiten en reizen dat ik nauwelijks aan dichten toe kwam.
De foto is ditmaal niet van Joost. Het probleem is dat hij er zovele duizenden heeft dat iets specifieks zoeken een onbegonnen werk wordt... L'embarras du choix, zeg maar.
Ja, inderdaad Lieve, (ik klik op anoniem uit pure luiheid).
BeantwoordenVerwijderenAan dichten toekomen: dat gaat in vlagen, hopelijk waait een straffe zuiderwind je gedichten naar Turingen en in de hoofden van de jury. Alleszins veel succes toegewenst, ik wacht geduldig af tot ik er meer over hoor of lees (op je blog of elders)
Nog groetjes,
Roos