Klankbeeld (neem je tijd, vergeet het applaus)
een mosgroen poeltje in het woud
daar ving het kloppen aan
een kiem onder het oppervlak
waar in de stilte
de specht zijn holte hakt
een sperwer stoot zijn prooi
de puls gaat verder
hupt hoppelpasjes
slaat op hol
vaart uit de bocht
een verloren hart
hoor het tikken ruisen overal
zie het ritmisch rimpelen
en hoe het golft en tokt
in een ongebroken tac-
tus - tok tik tak ...
de beek intussen
glijdt gelijkstroom voort
onder beuken dreunt de spanning
geeft zijn sporen aan
rennende reeën
gelaten bonzen aders op de poortkamer
het sein van zwakke lading
die zwelt en krimpt met de adem
nog vaag een slag slaat
dan scherp
hapert
tot het lillend
samenklapt
© jindoni
3 april 2011
Staande ovatie, Lieve.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad: klank, beeld. En dan jouw tekst erbij.
Dit ga ik nog een paar keer luisteren en lezen.
Ik laat mijn handen lillen (want zo 'hoort' het).
Ploos
Dank je Ploosje!
BeantwoordenVerwijderenHet gekke is: ik schrijf altijd eerst het gedicht en zoek dan pas foto('s) en (eventueel) muziek erbij... natuurlijk heb ik daarbij wel iets specifieks in het hoofd.
Fijn dat het lijkt alsof ze samen tot stand zijn gekomen - is natuurlijk ook de bedoeling, dat het als het ware een eenheid vormt.
En wanneer krijgen we nog eens een gedicht van jou? :-) Verheug ik me op!
fraai werk lieve, doet me een beetje denken aan Vltava van Dvorak... hoe de rivier ontsapringt en allerlei belvenissen meemaakt onderweg... knap werk graag gelezen!!
BeantwoordenVerwijderengr rob
ps, meer van dit!
Dank je Rob, zal m'n best doen :-)
BeantwoordenVerwijderenNaar dat stuk van Dvorak ga ik zeker eens luisteren! Misschien voegt dat een nieuwe dimensie toe? ;-)
try it!
BeantwoordenVerwijderengr rob
Bedankt Lieve,
BeantwoordenVerwijderenEen gedicht om ter harte te nemen. Zeer geslaagd klankspel.
Achtergrondmuziek mag, maar hoeft er voor mij niet bij.
Ofschoon het nu bewolkt is, zonnige lentegroeten vanuit ’t Stad,
Nadja
<3
Dag Lieve,
BeantwoordenVerwijderenZo ken ik je: altijd in voor een experiment.
Woord en klank combineren: het hoeft voor mij niet.
Ik ben wel nieuwsgierig over hoe je gedichten tot stand komen. Luister je naar muziek voor .. of nà het schrijven van je gedichten? Ook tijdens?
Zelf ben ik niet zo'n dichter, als ik dan al eens een gedichtje pleeg, gebeurt dat in absolute stilte.
Lieve, dit gedicht vind ik niet een van je allerbeste, maar evengoed gefeliciteerd dat je er toch maar in slaagt om zo veel en zo varierend te schrijven! (Alle titels op een rij vormen ook bijna een gedicht.)
Je muziekkeuze was voor mij een ontdekking.
Oh ja: ook nog dit: de foto's zijn altijd bijzonder!
Dag Roos,
BeantwoordenVerwijderenZoals hoger aangestipt schrijf ik eerst het gedicht - in absolute stilte, inderdaad :-)
Uiteraard spelen waarnemingen en ervaringen (uit heden en verleden) altijd mee, dus ook mijn muzikale achtergrond zal er wel niet helemaal vreemd aan zijn.
En de foto's: die zijn natuurlijk mijn verdienste niet - hooguit dat ik de moeite doe om het allemaal bij elkaar te zoeken... ;-)
Groetjes en bedankt!
Een nieuwe ochtend. Met een kop thee bij de hand heb ik je blog doorgefietst en bleef hier en daar wat hangen...
BeantwoordenVerwijderenOok bij 'Percussie'.
Met woorden poetisch uiten wat muziek per pure emotie overbrengt.
Lieve, met je combinatie van klank/woord/beeld beloon je je lezers driemaal.Ik wil je nog eens laten weten dat 'Schuim van koper' een inspiterende blog is.
Geniet van de mooie zonnige dag,
Roos
Dank je Roos, en uiteraard hetzelfde gewenst!
BeantwoordenVerwijderen