de natuur schept fenomenen
die niemand kan verklaren
zwarte gaten ver buiten de horizon
die het menselijk oog ontgaan
wezens met een onstilbare honger
immense pensen nooit voldaan
langs smal benepen monden
met harten die hol resoneren: aandacht!
aandacht! en vervolgens hard terugslaan
want elke streling of genegenheid
geeft pijn in hun verlittekende vlees
nee scheiding moet er zijn revolte en strijd
vergeten en kille onrechtvaardigheid
verstorven holten in een web van leven
enkel te duiden door gewelddadig uiten
uit angst voor verstrikking in elkaar geklapt
onder de eigen zwaartekracht
gecomprimeerd tot een taaie kern
die bodemloos putten slaat breuken
en barsten in steen en weefsel
scheuren in zachte ruimte en tijd
duizelingwekkend snel roteren zij rond
zichzelf the point of no return voorbij
al wat zich dichterbij waagt wordt
in helse draaikolken gegrepen
gerekt tot het breekpunt opgeslokt
in de compacte waan van een ik
zijn dimensie oneindig klein maar
met een enorme singulariteit
waaraan geen menselijkheid ontglipt
geen glimp van licht ontwijkt
onbewogen dragers van leegte en haat
praten over scharlaken dromen
toekomstgeloof dat zij ontberen
en blanke verontwaardiging
die rechtvaardiging is enkel
pogen de gruwel te verbergen
die achter hun voorhoofd woont
© jindoni
20 oktober 2010
* "An diesem verräterischen Merkmal der Unverletzlichkeit
erkennt man ohne Mühe seine Majestät das Ich."
(Sigmund Freud)
