Slaap

In het buiten achter de ruiten

spint winter een witte wol op

de zwarte takken van de nacht.

Slaap ligt m’over als ‘n dekbed,

m’n rug met warmte ingestopt.

Door de leegte van m’n kamer

zoemen letters en lettergrepen,

afgegeven door al m’n boeken,

Zal ik morgen weer ontwaken

om opnieuw te haperen als een

bot mes door het zo keiïgharde,

uitgedroogde brood des levens?

© Karel N.L. Grazell

Amsterdams stadsdichter uit Zuid

met dank voor de toestemming