buiten de ferrariskaart zoekt het bloed
voor eeuwig nieuwe wegen
zij niet. zij keert terug in de tijd
tekent een boom met afgebroken takken
hij wemelt van de ereboeren
burgemeesters en natuurlijke
kinderen, zij kleuren de stam
het is van alle tijden en hoewel kippig
ziet zij klaar, pikkelt rond in haar
liberaal archief, wist dagelijks
haar porselein, terwijl daarboven
spinnen waken in hun web
warrelt buiten onophoudelijk
gruis en gedruis
de weg, de brug moet telkens weer
herlegd. het water is al tijden
oeverloos. de stad stort in mort zij
het loopt vol dieven en gespuis
een herenhuis biedt geen refuge
meer geen luwte voor
cultuur en kunst
zo zit zij krimpend neer en
pent met lange halen brieven
zij wekt een uitgeleefd verleden
en verfrist de tinten van
haar porseleinkaarten
onder wit en kaolien
broos en giftig
© lieve de vos
10 oktober 2014
Ik heb dit gedicht héél graag gelezen!
BeantwoordenVerwijderenNog grtjes,
Roos D
sinds onze ontmoeting in de zomer deze twee heerlijke gedichten: beetje mysterieus, ijl en dromerig, de tweede strofe onthullend; dit is een evocatie van het verleden. heb opgezocht wat kaolien betekent (chinese klei) maar ferrariskaarten ken ik niet.
BeantwoordenVerwijderenjoke hermsen gelezen? zij zegt dat de toekomst achter ons ligt. het verleden ligt voor ons,heel bereikbaar en je kunt het vertelllen, maar het is nooit echt, want ingekleurd door het heden. deze tanka draag ik aan je op, aan je gedicht...:
bloeiende wisteria
op de steenweg naar ukkel
purperen trossen
herinneringen stromen
ligt de toekomst achter mij?
.
Dag Lieve,
BeantwoordenVerwijderen’t Is wel lang geleden,
Zoals ik het versta, aanvoel is in dit gedicht de stad Halle (nog steeds een Bourgondisch feest?)
je inspiratiebron. Een elegie op werkelijk bestaande mistoestanden, knap verwoord.
Daartegen snap ik de afbeelding niet en ook ik weet niet wat een Ferrarikaart is.
Bedankt bij voorbaat voor de uitleg.
Hou je goed, Nadja
Bedankt, Roos! Het doet altijd plezier als er nog een paar lezertjes zijn :-)
BeantwoordenVerwijderenDank je Anemoon! Het is inderdaad een gedicht over veranderingen (en de soms moeilijke omgang daarmee) en over de fascinatie voor het verleden, dat mede de toekomst bepaalt.
BeantwoordenVerwijderenVoor meer uitleg: zie volgende reactie.
Voor het ogenblik lees ik Maria Barnas. Moderne poëzie van een jonge dichteres, maar knap en ook fascinerend.
Dank je Nadja, het is inderdaad lang geleden!
BeantwoordenVerwijderenHet gedicht speelt niet in Halle, wel in een andere (grotere) stad - maar dat lijkt niet zoveel uit te maken, nietwaar? :-) Nieuwe ontwikkelingen zijn overal min of meer hetzelfde.
De Ferrariskaart is een oude (land)kaart uit de 18e eeuw.
De 'zij' in het gedicht is een oude dame met een persoonlijke kunstcollectie (kabinet), die stambomen en oude documenten bestudeert.
De afbeelding is een porseleinkaart. Hierover vind je alles onder: http://www.porseleinkaarten.be/ Maakt ook het einde van het gedicht meer begrijpelijk.
Groetjes,
Lieve