laat je tasmaanse
duivels los, jij ouwe
ja die met zijn verkankerde tong
zijn builen drukken ogen
en tanden van hun plaats
endemisch is de haat
een beet van de varaan
vergif in onze bloedbaan
je zwarte gal, bah drink ik
al niet meer, lik ook je tranen
niet in deze fluïde wereld
hier zwalkt een menigte
botst met de stroom
haar maag draait een
tornado, hunkert duizelig
naar vaste grond
jouw wesp zij teistert nog
de laatste hete dagen
een kromme vinger wijst
de klaploper zijn klapstoel
geen zondag meer, de
zondaar naar de hel
de hemel zul jij wel
niet zien, misschien
je vader kermend
in een vager vuur
wij allemaal de hel? welnee
daar zijn we al geweest
wij zwijgen, elk
reist in zijn eigen trein
minuten denderen
nu daagt de dodenstad
© lieve de vos
6 oktober 2011
Dag Lieve,
BeantwoordenVerwijderenIk wachtte al geduldig op een nieuwe poëtische ontboezeming van jou.
Het is een streng gedicht geworden. Een afrekening?
Hopelijk geen aankondiging van een strenge winter!
‘Grieven’ (Klagegründe = Frans “Griefs”) doen me ook aan vogels denken, ‘Drosseln’!
Zoals steeds zal ik je gedicht meermaals lezen en telkens iets nieuws erin ontdekken.
Bedankt en tot schrijfs,
Nadja
wow lieve, wentelend en duizelig stromde ik door dit vers naar de eindmeet... schitterende beelden schep je! dank je wel!
BeantwoordenVerwijderengraag gelezen dus!
gr en een fijne zondagavond gewenst
enrico
http://lommerte.wordpress.com
http://dedood.wordpress.com
http://qrspot.wordpress.com
Dank je Nadja!
BeantwoordenVerwijderen"Een afrekening" lijkt me het gedicht te banaliseren. Maar het confronteert natuurlijk wel, met het destructieve van fanatisme.
Hoe van elke zingeving een karikatuur kan gemaakt worden kun je in onze wereld immers dagelijks waarnemen - vaak letterlijk "totterdood". En ook hoe het in klein bestek begint: de kleinheid van de menselijke geest.
Groeten,
Lieve
Dank je wel E. en een fijne week gewenst!
BeantwoordenVerwijderenHoi Lieve! Eindelijk weer een gedicht te lezen op je blog. En patat, deze knalt er goed in. Ik moest aan een oude dichter denken hier. Een gedicht met een hoop lading waar ik kippevel van krijg.
BeantwoordenVerwijderenTegelijk zie ik dat de dagen gaan lengen nu, en dat de lente om de hoek ligt. Al duurt het nog twee wintermaanden, ze komt!
groet,
Ron
Vosje??
BeantwoordenVerwijderenMan, meesterlijk!
Dank je, Barbara!
BeantwoordenVerwijderen"Vosje" werd ik als kind wel genoemd, maar dat is làng geleden...
(Overigens geen man maar een vrouw :-))
het leest als een afrekening met de strenge regels van de godsdienstfanaat... komt goed binnen bij mij; stevige taal.
BeantwoordenVerwijderengroet, Gusta
Dank je Gusta! Turing scheen er niet zo over te denken ;-) Ach, ik doe vrijwel nooit aan wedstrijden mee, maar vond dit werkje ook niet slecht :-)
BeantwoordenVerwijderen