dichter
je droomt je een zwaan
vergeten is de rat
als 's avonds een warme wind
zich strekt over de baai
de pelikaan
een witte maan
die op de rimpels drijft
tot de rat toebijt
de waterspiegel splijt
een motor brult
tegen de bergwand aan
geen mens kijkt op
alleen de kalkoen
in de olijfboomgaard
uit eerste slaap gewekt
heft - even - zijn kop
ach dichter
zo onaangedaan
verrekt de schijn
terwijl de lege maan
onstuitbaar verder trekt
© lieve de vos
13 september 2011
bij het gedicht: “Racine lässt sein Waffen ändern” van Günther Grass
ah intrigerende beelden schilder je hier lieve...!
BeantwoordenVerwijderenen je afscheidsstrofe... werelds! zo streng is het heelal met daarin de dichter...
mooi!!
jah graag gelezen dus
gr rob
Mooi, verstild en dromerig gedicht. Maar wat het echt apart maakt is het gebruik van woorden als "kalkoen" en "verrekt", waardoor het een ruw tintje krijgt.
BeantwoordenVerwijderenGoed weer iets nieuws te lezen hier!
groeten van ron
Dag Lieve,
BeantwoordenVerwijderenSymbolistisch gedicht bij uitstek!
Was je misschien beïnvloed, geïnspireerd door Marguerite Bervoets?
Hoe dan ook, het bevalt me zeer, en hartelijk dank daarvoor.
Zonnige groeten,
Nadja
Hartelijk dank, Rob, Ron en Nadja!
BeantwoordenVerwijderenVoor zulke trouwe lezers zou je nog wel eens een inspanning doen :-)
Heb nog wat inspiratie over van het reizen, dus er komt nog...
Marguerite Bervoets? Dat weet ik niet. Ik lees vrij veel poëzie de laatste tijd (vooral van m'n favorieten, zie de kolom hiernaast) en je kunt er zelf de vinger niet op leggen wat voor invloed dat heeft.
Hartelijke groeten,
Lieve