13.1.11
Het Lantingpaviljoen
Tussen bergen en meer wolken en luchten
wind en regen sneeuw en maan
verzamelden zich bevriende geleerden
uit talloze dynastieën en rijken
en lieten vrolijk en bevlogen
bekers drijven op de rivier
die meanderde in de lentenacht
en hun geest beneveld door wijn bevrijd
werd tot dichten gedreven
In dit weids panorama zonder horizon of eind
greep Wang Xizhi als eerste het lenige penseel
en schreef het voorwoord van een mythisch werk
schatplicht van latere generaties
dat in de keizerlijke tombe verdween
al vijftien eeuwen verloren nergens
in de bodem van dit immens grote land
Hij schilderde een orchideeënverblijf
uitbreidend tot een eerwaardig paleis
met stille zalen vol juwelen
bezield kunstig en wijs
waar kostbare bloesems uit de wand ontspruiten
in trekken wild en vluchtig als gras
tussen brede bamboestrepen en
toeven blaadjes met fijne slippen
in schreven van rotsen klassieke stijl
De stroom intussen hij dijde uit
verbreedde zich en snelde voort
veroverde regionen en bedwong de zeeën
bracht honderd geslachten geletterden en klerken
voort die eeuwig verder kopieerden en
steeds opnieuw interpreteerden
monniken die onder de pijnboom mediteerden
en daarna de inktstaaf wreven op een steen
op lotusbladen hun indrukken kalligrafeerden
voor de vallende avondmist alles vervagen
verbannen zou naar een archaïsche tijd
Hier maalt Ma Yuan klaterend water
spattend schuim op golven en deining
kabbelend op dun rijstpapier
en een dochter van de hemel
die heerst over het middenrijk
bewijst met sensibele streken
van haar vrouwelijk penseel
hem eer
Dit ritmisch geschrift van een oud meester
in lijnen ijl als riet maar scherp van geest
wij zullen nooit weten is hij het geweest
die de jonge Dogen heeft geïnspireerd
tot zijn rol met universele regels
neergelegd in delicate tekens
En Zhu Da de wilde monnik
die zijn pij over de haag wierp
beschreef stil leven onconventioneel
Hij de bergman van de acht groten
wie sierlijkheid stierlijk verveelde
schiep vitaliteit en kracht in beelden
Nu in onze tijd
wordt de vergankelijkheid
van normen en schoonheid gesuggereerd
door karakters eindeloos op elkaar gereproduceerd
om tenslotte verfrommeld uiteen te vallen
in papieren ballen
in de lucht verstrooid
© jindoni
21 december 2009
Ter gelegenheid van Europalia China, het Orchideeënpaviljoen
Gepost door
Lieve De Vos
op
13.1.11
Labels:
Dogen,
kalligrafie,
Lanting,
Ma yuan,
Orchideeënpaviljoen,
tentoonstelling,
Wang Xizhi,
Zhu Da

Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Dag Lieve,
BeantwoordenVerwijderenPrachtig en goed uitgedost met die chinese kalligrafieën!
Nog eens bedankt voor je lieve steun aan June.
Surf eens naar Sofie Guitary: ze heeft een video ingewerkt, speelt gitaar en zingt. Mijn begeestering lees je ter plaatse! (Lach).
In “DeDuitseHerfst” is het weer ‘graaf’ (Schaterlach)…
Allez, dat ‘Vrouwmens’ (ik) is weer content…
Liefs,
Nadja
Ha
BeantwoordenVerwijderenEindelijk :-)
Mijn voorliefde voor dit gedicht zal altijd blijven. Wat ik ook zo mooi vind is het begin van strofe 5:
Hier maalt Ma Yuan klaterend water
spattend schuim op golven en deining
- deze strofe waarin Lucebert doorklinkt breekt als het ware het ritme: de woorden knallen er uit na de opbouw in de strofes daarvoor - ik vind het dan ook een bijna muzikaal gedicht. Geweldig wat een compositie en wat een taalgebruik!
hartelijke groet,
Ron
Dank je Ron, je maakt me beschaamd... :-)
BeantwoordenVerwijderenZelf heb ik, terugkijkend, een beetje gemengde gevoelens bij dit gedicht. Maar met de 'prentjes' erbij komt het nog leuk uit hé! ;-)
O ja, Nadja, ik vergat je te antwoorden.
BeantwoordenVerwijderenDank voor je regelmatige bezoeken, en ja, ik heb Sofie gehoord hoor. Mooi lied, inderdaad!
En Ulrike... nou, schrijven kan ze! De rest komt ook wel in orde, 'met tijd en boterhammekes' zeiden ze bij ons.
Beste Lieve,
BeantwoordenVerwijderendankjewel voor je lof en onderbouwingen op mijn blog, veel leesplezier verder. Ik ben de komende twee weken erg druk met school (project + tentamens), dus een reactie houd je nog tegoed.
Groetjes,
ruben
Ik kom hier steeds weer terug. Het is een onweerstaanbare drang, altijd als ik op jouw site kom, dan moet ik het Lantingpaviljoen weer lezen en in me opzuigen.
BeantwoordenVerwijderenBedankt, Henk! Het is al lang geleden dat ik het nog gelezen heb...
BeantwoordenVerwijderen