zin: animo genoegen smaak voorliefde wens betekenis begrip gevoel gezindheid frase stemming


1.1.15

museum van verdwenen levens












een strijder voor je voeten uitgestrekt
bijna een blik haast een glimlach
hoe rijk ook de aarde
je ruikt ze niet

het is te mooi voor echt. ik schrik
als iemand zegt een taliban
dan geeft het niet

zijn weefsels zijn gebleekt als was
zijn leden brosse stokken
inwikkelen wil ik ze
met dekens dit was even
iemands kind

een beeld steriel gestold
geen stank en geen gedonder
hitte stof of gure wind
gevaar je houdt je adem in
dit is een droom 
een tunnel - daar
het licht

glazig zweef je onder water
te midden van oeroude wezens
sepiakleurig gefixeerd
in barnsteen gevangen als
een lijk in nutteloze grond
het zuivere vuur ontroofd

uitgepuurd
en nergens voel je nog het
wufte wiegen van de klaproos
graan of stoere zonnebloemen
geen soldaat omarmt
zijn stervend paard

enkel verdriet waart rond
in deze lege hal een pantheon
staart naar de open hemel
centraal het nulpunt 
waar de loodlijn zwaait
de slinger van het lot

bij een fototentoonstelling

© lieve de vos
30 december 2014

zie hier de oorlogsfoto's van Luc Delahaye

2 opmerkingen:

  1. Dag Lieve,
    Beste wensen en blijf verder publiceren!
    Hou je goed,
    Nadja

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dit is weeral een mooi gedicht - (reeds geplaatst op 1 januari - zie ik- maar ik lees het pas nu). Ik sluit mij aan bij de commentaar van de persoon voor mij: blijf verder publiceren!
    Noig grtjes,
    Roos

    BeantwoordenVerwijderen