Rantsoeneer de koffie

na het rigoureus vermijden
van alles wat des vlezes is
gecensureerd tot op ons bord
heeft men zich vergrepen aan de haren
tot bij de wortels van het verlangen

aan banden leggen, die handel!
bedekken met kappen, pruiken
en windsels, van tonsuur jazeker
tot en met kaalscheren op het bot

toch wint waar de wind onbestendig is
hij rooft na de zotskappen van de
maatschappij nu ook de kopdoeken
van het geloof - hun zwerfvuil geland
in een donker bos, bij weggeworpen
heiligenbeeldjes en verroeste kettingen

intussen wij weer eens door de mazen geglipt
ons gezicht in de ochtend zonnegebaad
gretig beboterd een boterham
met dubbele ham en koffie fors
niet die afkooksels van regels en waarden
uit strakke adamsappels en dito pakken

zie de krijtlijnen van een nieuw stramien
hen op het lijf geschreven als
tuinwijken naar amerikaans model
rijstvelden die harten verblijden en
monden voeden, de tirannie van rechte
lijnen, fijne puntjes op een rij
dertien per lopende centimeter
wat zich niet schikt?
verdrinken in een zwart bad

vergeet het!
de volgende hittegolf komt eraan
we schenken ons nog een kop koffie

© jindoni
6 juli 2010

gepubliceerd op Krakatau op 30 juli 2010

Van enkels en banden

luisteren naar gods oordeel
dat resoneert door muren
hol als spartaanse ruimtes

kruisen langs uitgezette koersen
tik, tik, tik, tik - geen respijt
met beloken ogen op
ronde rechthoeken lopen

iemand vraagt: ben ik een schaap?
zijn wij allen schapen
die grazen en wollig blaten
opspringen bij schellen en stem?

het hangen aan patronen
en landkaarten - alleen een blinde
vindt zich in hun ribbels terug

verlokkend de stille houdgreep
waarrond gedachten zich plooien
in de illusie van profijt
of aanvaarding - ja, aanvaarding

dàt is pas een faire ruil
je bent geaccepteerd
join the club!

© jindoni
5 juli 2010

gepubliceerd op Krakatau op 30 juli 2010

Uitgeleefd

het doek is daverend gevallen
het bordes brokkelt af
in een trilling van onkruid en stof

binnen krabbelen nagels
aan lagen behang
zoekend naar sporen van tempera
aangemaakt met eigeel en liefde

we zetten onze voeten opzij
voor de splinters van kerstballen
iedere acht jaar
betreden ze nieuwe paden

ik druk je aan mijn borst
de laatste druppel
belegen kruidenbitter
smaakt zoet

© jindoni
4 juli 2010

Schuim van koper

toen de goden nog schoonheid ontbeerden
moesten zij haar delven uit de diepzee
in het duister bruiste zilverig zout tot
de waterspiegel zijn lippen welfde
en golven braken in de zuurstofrijke
wind van het groene kopereiland

zij werd gewonnen uit bloederig zaad
van de hemel, ontmand door de tijd
welde op voor de kust, aymari
blank en naakt uit de vloed geschept
haar haren met handen drogend

het was in april, de zefier zette in en
vruchtbaarheid dauwde in frisse nachten
zij gladde de zee, dreef over het land
opende ogen van mirte en rozen

de onschuldige nimf met albasten look
joeg goden en mensen branding in het bloed
wekte hartstocht en hekel, vlammen
geslagen uit roodkoperen grond
geblutst tot bellen brozer dan lucht

maar eenmaal de gloed tot puim gestold
is venus gevlucht naar de avondster
haar glans vervallen tot blauwe ionen
in bloeiend water - want elke sirene
eindigt als schuim op de deining

© jindoni
28 juni 2010