zin: animo genoegen smaak voorliefde wens betekenis begrip gevoel gezindheid frase stemming


18.4.11

Grootmoe




groot als een licht
gebogen kaars
zo kende ik je
met dat weerloze boeket
van meiklokjes

het leed zorgvuldig opgevouwen
tussen gestreken lakens
getemperd door lavendel
beheerste je oude verhalen
lezend de lengte van de nachten

woorden fijn verstrooid in stiltes
het enigma van een glimlach
al splijten scherven in je buik
alleen een floers over een
voorhoofd van grijze steen

en na de glans van dwarrelend stof
en bloeiend zevenblad
de tinteling van champagne nog op de tong
zocht je je witte doodsbloes in de koffer
vervloeiden ogen in het golvende moiré

© jindoni
17 april 2011

7 opmerkingen:

  1. Dag Lieve,
    Nog vlug een lofwoord voor we vertrekken: Dit gedicht is weer PRACHTIG, STILLE ONTROERING. Proficiat en dank!
    Zeer hartelijk,
    Nadja

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Héél mooi, echt je hebt jezelf overtroffen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank Nadja, en een fijne vakantie gewenst!

    Hé dank je Suzanne, doet me plezier! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ja ook mij maakt het even stil, ik heb mijn grootmoeders nooit gekend maar kan me er nu iets bij voorstellen... dank je wel

    gr rob

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dank je Rob! Het gaat hier om de grootmoeder van mijn kinderen. De mijne ook nooit gekend...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Fijne poëzie die emotie opwekt!
    De foto geeft meer-waarde aan deze gevoelens.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dank je wel! Jouw foto's zijn ook inspirerend. Misschien schrijf ik er eens een gedicht bij :-)

    BeantwoordenVerwijderen