is dit wat over is
van de stemmige nacht
het kind een wurmpje
zonder levenskracht
zijn vrede een spinsel
een schim
van dansende vlammen in glas
wervelrokken op wankele hakken
de gril van gezangen
vals en schril
nu lichten woorden op uit zwart
glimmende kasseien
een geribbelde goot
druppels springen als vonken
vuurstokjes spatten in 't rond
zij worden letterlijk
schrammen van leven
krabbels en schreven
de zucht van een kras in je hart
is dit het vraag je
een bemost gezicht
hier zie je de grijns van
een starende spiegel
het spectrum van grijzend haar
© jindoni
29 januari 2011
Dag Lieve,
BeantwoordenVerwijderenIndrukwekkend. De woordkeuzes, vooral “geribbelde goot” en “spectrum van grijzend haar”, hebben het mij aangedaan. Dit gedicht zal ik zeker aan de Malakoff-toren te Lembeek declameren! Zie verder in mijn Blog.
Van harte,
Nadja
<3
Dank Nadja!
BeantwoordenVerwijderenMisschien moet ik toch eens komen luisteren :-)
Lieve, je voorlaatste strofe is voor mij de "key"-strofe van dit wondermooie vers! het gekerf en gekras van de zucht... heel mooi gedaan, graag gelezen dus maar dat had je al weer begrepen neem ik aan!
BeantwoordenVerwijderenZou ook best willen horen hoe Nadja declameert, misschien eens een mp3 van maken of zelf weer eens inspreken?
jij hebt immers ook een mooie voordraag stem...:)!
greetz rob
Dank je Rob!
BeantwoordenVerwijderenHet voordragen beoefen ik voor het moment niet. Maar onze Nadja zou ik ook wel eens willen horen (waarschijnlijk mooi, met een tikkeltje Duits accent...?)