nog eenmaal komen zij buiten en dit is de dag
geen afspraak is eraan voorafgegaan
willekeurig zoals zij verdwenen in een
vorige eeuw zonder taal noch teken
de orgels hebben sindsdien gezwegen
bazuin noch trompet heeft hen gewekt
wat deed ze hiertoe besluiten deze dag in de herfst
was het de lage zon die over de heuvel gleed
het stervend geluid van auto's ver weg
de klik van het slot in de ijzeren poort
met het bord fotograferen verboden
geen honden en neem geen aandenken mee
violet en felroze bloemen op kruis of krans
van gebroken porselein zou nostalgisch zijn
op de schoorsteenmantel mooier dan as
geluidloos bestegen zij de verbrokkelde
treden en glimlachen tegen het licht
de dames strijken hun kleren glad
de heren betasten de krul van hun snor en
kinderen pas kort uit de wieg wrijven hun ogen uit
bleke gezichten met heldere blik kijken streng
of olijk sluw of dom het spreken verleerd
lijken ouwelijk maar nog niet oud
zo wandelen zij bezadigd in de schaduw
tussen de graven en niemand die stoort
de burgemeester en welgedane notabelen
een opperrabijn met dochters één ongetrouwd
zij allen zijn verre familie terug in de tijd
zij gaan in vrede maar kennen elkaar
niet meer want het is zo lang geleden
© jindoni
11 oktober 2010
gepubliceerd op Hernehim.nl 23-10-2010:
Hernehim, thema oktober 2010: stilte, verstilling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten