Wake

het woekert
in je schrale hoofd
je haren net geknipt
voor de laatste opmaak

geheugen druppelsgewijs
in vaatjes banen
met tussenpozen
geen glucose

................................	dag lowietje zeg je
	je wekte zonen vele
	gisteren noemde je jan
	en daarna ook wim
	dat was
	toen piet er was

je lichaam slikt niet meer
nuttigt enkel nog zichzelf
je doet het zuinigjes aan
verteert langzaam
lang

.........................	benen hand peuzelt papier
	wil je een blaadje
	moet het los
	kijk het is los
	wie ga je het geven

je ziet me nu - even
knipoog je
een lachje?

...........................	bij het afscheid waag ik
	peter komt ook nog
	uit amerika
	(wie weet
	op tijd)

uit je dorre gelaat
lekt een scheutje
vreugde

© jindoni
1 september 2010